Luke 16

CHAPTER 16

The Parable of the Unrighteous Manager

1έλεγε δε και προς τους μαθητάς αυτού άνθρωπός τις ην πλούσιος ος είχεν οικονόμον και ούτος διεβλήθη αυτώ ως διασκορπίζων τα υπάρχοντα αυτού 2και φωνήσας αυτόν είπεν αυτώ τι τούτο ακούω περί σου απόδος τον λόγον της οικονομίας σου ου γαρ δυνήση έτι οικονομείν 3είπε δε εν εαυτώ ο οικονόμος τι ποιήσω ότι ο κύριός μου αφαιρείται την οικονομίαν απ΄ εμού σκάπτειν ουκ ισχύω επαιτείν αισχύνομαι 4έγνων τι ποιήσω ίνα όταν μετασταθώ της οικονομίας δέξωνταί με εις τους οίκους αυτών 5και προσκαλεσάμενος ένα έκαστον των χρεωφειλετών του κυρίου εαυτού έλεγε τω πρώτω πόσον οφείλεις τω κυρίω μου 6ο δε είπεν εκατόν βάτους ελαίου και είπεν αυτώ δέξαι σου το γράμμα και καθίσας ταχέως γράψον πεντήκοντα 7έπειτα ετέρω είπεν συ δε πόσον οφείλεις ο δε είπεν εκατόν κόρους σίτου και λέγει αυτώ δέξαι σου το γράμμα και γράψον ογδοήκοντα 8και επήνεσεν ο κύριος τον οικονόμον της αδικίας ότι φρονίμως εποίησεν ότι οι υιοί του αιώνος τούτου φρονιμώτεροι υπέρ τους υιούς του φωτός εις την γενεάν την εαυτών εισι 9καγώ υμίν λέγω ποιήσατε εαυτοίς φίλους εκ του μαμωνά της αδίκιας ίνα όταν εκλείπητε δέξωνται υμάς εις τας αιωνίους σκηνάς 10ο πιστός εν ελαχίστω και εν πολλώ πιστός εστι και ο εν ελαχίστω άδικος και εν πολλώ άδικός εστιν 11ει ούν εν τω αδίκω μαμωνά πιστοί ουκ εγένεσθε το αληθινόν τις υμίν πιστεύσει 12και ει εν τω αλλοτρίω πιστοί ουκ εγένεσθε το υμέτερον τις υμίν δώσει 13ουδείς οικέτης δύναται δυσί κυρίοις δουλεύειν η γαρ τον ένα μισήσει και τον έτερον αγαπήσει η ενός ανθέξεται και του ετέρου καταφρονήσει ου δύνασθε θεώ δουλεύειν και μαμωνά 14ήκουον δε ταύτα πάντα και οι Φαρισαίοι φιλάργυροι υπάρχοντες και εξεμυκτήριζον αυτόν 15και είπεν αυτοίς υμείς εστε οι δικαιούντες εαυτούς ενώπιον των ανθρώπων ο δε θεός γινώσκει τας καρδίας υμών ότι το εν ανθρώποις υψηλόν βδέλυγμα ενώπιον του θεού εστιν 16ο νόμος και οι προφήται έως Ιωάννου από τότε η βασιλεία του θεού ευαγγελίζεται και πας εις αυτήν βιάζεται 17ευκοπώτερον δε εστι τον ουρανόν και την γην παρελθείν η του νόμου μίαν κεραίαν πεσείν 18πας ο απολύων την γυναίκα αυτού και γαμών ετέραν μοιχεύει και πας ο απολελυμένην από ανδρός γαμών μοιχεύει

The Rich Man and Lazarus

19άνθρωπος δε τις ην πλούσιος και ενεδιδύσκετο πορφύραν και βύσσον ευφραινόμενος καθ ημέραν λαμπρώς 20πτωχός δε τις ην ονόματι Λάζαρος ος εβέβλητο προς τον πυλώνα αυτού ηλκωμένος 21και επιθυμών χορτασθήναι από των ψιχίων των πιπτόντων από της τραπέζης του πλουσίου αλλά και οι κύνες ερχόμενοι απέλειχον τα έλκη αυτού 22εγένετο δε αποθανείν τον πτωχόν και απενεχθήναι αυτόν υπό των αγγέλων εις τον κόλπον του Αβραάμ απέθανε δε και ο πλούσιος και ετάφη 23και εν τω άδη επάρας τους οφθαλμούς αυτού υπάρχων εν βασάνοις ορά τον Αβραάμ από μακρόθεν και Λάζαρον εν τοις κόλποις αυτού 24και αυτός φωνήσας είπε πάτερ Αβραάμ ελέησόν με και πέμψον Λάζαρον ίνα βάψη το άκρον του δακτύλου αυτού ύδατος και καταψύχη την γλώσσάν μου ότι οδυνώμαι εν τη φλογί ταύτη 25είπεν δε Αβραάμ τέκνον μνήσθητι ότι απέλαβες συ τα αγαθά σου εν τη ζωή σου και Λάζαρος ομοίως τα κακά νυν δε οδε παρακαλείται συ δε οδυνάσαι 26και επί πάσι τούτοις μεταξύ ημών και υμών χάσμα μέγα εστήρικται όπως οι θέλοντες διαβήναι ένθεν προς υμάς μη δύνωνται μηδέ οι εκείθεν προς ημάς διαπερώσιν 27είπε δε ερωτώ ούν σε πάτερ ίνα πέμψης αυτόν εις τον οίκον του πατρός μου 28έχω γαρ πέντε αδελφούς όπως διαμαρτύρηται αυτοίς ίνα μη και αυτοί έλθωσιν εις τον τόπον τούτον της βασάνου 29λέγει αυτώ Αβραάμ έχουσι Μωσέα και τους προφήτας ακουσάτωσαν αυτών 30ο δε είπεν ουχί πάτερ Αβραάμ αλλ΄ εάν τις από νεκρών πορευθή προς αυτούς μετανοήσουσιν 31είπε δε αυτώ ει Μωσέως και των προφητών ουκ ακούουσιν ουδέ εάν τις εκ νεκρών αναστή πεισθήσονται